ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ — Μετά από χρόνια θλίψης για εξαίσια προγράμματα απόκτησης όπλων με υφέρπουσες απαιτήσεις που οδηγούν σε μεγάλες καθυστερήσεις και υπερβάσεις προϋπολογισμού, το Πεντάγωνο βρίσκεται τώρα με έναν διαφορετικό πονοκέφαλο: πώς να σταματήσει τα όπλα και τα συστήματα που είναι φθηνά.
Το αυξανόμενο πρόβλημα των φθηνών μη επανδρωμένων συστημάτων που χρησιμοποιούν αυτονομία και τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα μακροχρόνιο θέμα στρατιωτικής μελέτης και συζήτησης.
Αλλά η συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Ουκρανία έχει υπογραμμίσει πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η έξυπνη τεχνολογία προσβάσιμη σε οποιονδήποτε για την εξουδετέρωση των περίτεχνων εργαλείων του συμβατικού πολέμου. Σε ένα παράδειγμα από τον πόλεμο, Η Ουκρανία φέρεται να χρησιμοποίησε ένα κινεζικής κατασκευής drone DJI αξίας 2.000 δολαρίων να καταστρέψει α Ρωσικό τανκ T-90 αξίας εκατομμυρίων δολαρίων.
Βασιζόμενος σε μια νέα επείγουσα ανάγκη, ο υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ για την Έρευνα και τη Μηχανική δημοσίευσε μια δήλωση ανάγκης τον Μάιο, καλώντας τη βιομηχανία να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων όπλων που μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τη νέα απειλή από μη επανδρωμένα, αυτόνομα και αμυντικά συστήματα με τεχνητή νοημοσύνη.
«Τα Uncrewed Systems πολλαπλών και μεταξύ τομέων (UxS) συνεχίζουν να αποτελούν απειλή για τις δυνάμεις των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο. Αυτή η απειλή επεκτείνεται σε όλες τις εγχώριες και διεθνείς περιοχές», ξεκινά η δήλωση ανάγκης, επικαλούμενη την οδηγία στην Εθνική Στρατηγική Άμυνας του 2022 να παραμείνει μπροστά στο πρόβλημα. «Αυτή η απειλή δεν είναι πλέον μόνο στον εναέριο τομέα, αλλά και από χερσαίες, υπόγειες, θαλάσσιες και υποθαλάσσιες περιοχές. Τα εγγύς αντίπαλα έθνη ενσωματώνουν γρήγορα ισχυρές δυνατότητες UxS στους στρατιωτικούς σχηματισμούς τους και οι μη κρατικοί παράγοντες χρησιμοποιούν το UxS για να αυξήσουν το ασύμμετρο πλεονέκτημά τους».
Ενώ τα εναέρια μη επανδρωμένα αεροσκάφη είχαν τις περισσότερες ευκαιρίες να αφήσουν το στίγμα τους στο πεδίο της μάχης, τόσο στην Ουκρανία όσο και στη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ του 2020 στον Νότιο Καύκασο, τα υποθαλάσσια συστήματα μπορεί να μην είναι πολύ πίσω.
Ουκρανικό μη επανδρωμένο υποβρύχιο σκάφη, όπως το Toloka TLK-150πιθανότατα ήταν ήδη υπεύθυνος για τον περιορισμό της ρωσικής επιθετικότητας στη θάλασσα.
Και στο υπόγειο βασίλειο, αναμένεται να γίνει ένας όλο και πιο κρίσιμος τομέας καθώς περισσότερες συγκρούσεις διαδραματίζονται μέσα και γύρω από τις μεγάλες πόλεις, το Οργανισμός Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας εργάζεται για την ανάπτυξη μη επανδρωμένων συστημάτων που μπορούν να πλοηγηθούν σε στενούς και σκοτεινούς χώρους.
Η πρόσφατα δημοσιευμένη δήλωση ανάγκης ζητά όπλα που μπορούν να καταστρέψουν ή να ανακόψουν απειλές χωρίς πλήρωμα με τους ακόλουθους τρόπους:
- Απενεργοποιήστε τις ικανότητες ανίχνευσης των σμηνών drone.
- Δημιουργήστε εμπόδια ή εμπόδια που εμποδίζουν την πλοήγηση.
- Χρησιμοποιήστε άμυνες κινητικής, κατευθυνόμενης ενέργειας και ζεύξης ελέγχου για να απαντήσετε ή να αποτρέψετε φυσικές και ηλεκτρονικές επιθέσεις από συστήματα χωρίς πλήρωμα «χωρίς να εξαντλούνται οι αμυντικές δυνατότητες».
- Παρέχετε δυνατότητες αξιολόγησης για τη μέτρηση της αποτελεσματικότητας αυτών των αμυντικών προσεγγίσεων.
Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Άμυνας παρείχε ένα πακέτο βοήθειας στην Ουκρανία, το οποίο ανακοινώθηκε τον Απρίλιο, το οποίο περιελάμβανε πυροβόλα φορτηγά των 30 mm και συστήματα πυραύλων καθοδηγούμενων με λέιζερ σχεδιασμένα να καταστρέφουν drones. Αλλά η νέα δήλωση ανάγκης υπογραμμίζει πόσο τρομακτικό είναι να νικήσει κανείς μια φτηνή, έξυπνη απειλή που συνεχίζει να έρχεται, ανεξάρτητα από το πόσες μεμονωμένες πλατφόρμες καταρρίπτονται.
«Θα έλεγα ότι θα πρέπει να δείτε αυτή τη δήλωση ανάγκης ως βασικά να λέει: «Εντάξει, αναγνωρίζουμε ότι αυτού του είδους τα φτηνά και εξαιρετικά πολυάριθμα drones είναι πιθανό να είναι ένα διαρκές μέρος των μελλοντικών πεδίων μάχης», δήλωσε ο Γκρέγκορι Άλεν, διευθυντής του Wadhwani Center for AI and Advanced Technologies at the Center for Strategic and International Studies think tank.
Ενώ οι επιμέρους υπηρεσίες έχουν πειραματιστεί με όπλα σμήνους αντί-drone – το Ερευνητικό Εργαστήριο της Πολεμικής Αεροπορίας δοκίμασε πρόσφατα ένα σύστημα μικροκυμάτων που ονομάζεται Tactical High-Power Operational Responder ή THOR ― Ο Άλεν είπε ότι τα προγράμματα ρεκόρ για αποτελεσματικά αντι-μη επανδρωμένα όπλα και όπλα αντι-τεχνητής νοημοσύνης δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί.
«Πού είναι η μαζική προμήθεια αυτής της ικανότητας που αντικατοπτρίζει ότι έχει μια διαρκή θέση στο οπλοστάσιο;» Αυτός αναρωτήθηκε.
Ο Άλεν πρόσθεσε ότι η αποτελεσματική παρεμπόδιση τηλεκατευθυνόμενων drones επιταχύνει τη μετάβαση σε συστήματα που είναι πραγματικά αυτόνομα — μια άλλη εξέλιξη που αμφισβητεί το status quo για τις ΗΠΑ, Η Ουκρανία φέρεται να χάνει 10.000 drones το μήνα στους Ρώσους παρεμβολείς
Σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε τον Μάιο, ο Άλεν τόνισε την αργή πρόοδο του Υπουργείου Άμυνας στην ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και της αυτονομίας ικανότητες, καλώντας τους διαχειριστές προγραμμάτων να ανακρίνουν τις προσπάθειές τους και να εξασφαλίσουν ότι οι στόχοι τους είναι συγκεκριμένοι και επιτεύξιμοι.
Σύμφωνα με τη δημοσιευμένη δήλωση αναγκών, οι τρεις κατηγορίες τεχνολογίας που είναι πιο ενδιαφέρουσες για το Πεντάγωνο περιλαμβάνουν:
- Νέοι αισθητήρες που παρακολουθούν και εντοπίζουν τα drones γρηγορότερα και σε όλους τους τομείς, πιθανώς μέσω της εφαρμογής AI και μηχανικής μάθησης.
- Αυτόνομες αμυντικές τεχνολογίες που επιτίθενται στα συστήματα πλοήγησης των εχθρικών drones και στις δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης.
- Δυνατότητες παθητικής ήττας που μπορεί να στοχεύουν και να εκμεταλλεύονται τρωτά σημεία στους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης των μη επανδρωμένων συστημάτων ή που θα μπορούσαν να αποκρύψουν τοποθεσίες που μπορεί να στοχεύουν drones.
Ο James Ryseff, ανώτερος αναλυτής τεχνικής πολιτικής στο think tank Rand, είπε ότι το Πεντάγωνο θα μπορούσε να μάθει από την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα και να υιοθετήσει μια προσέγγιση που επικεντρώνεται περισσότερο στην καινοτομία και τις δημιουργικές λύσεις παρά στην οικοδόμηση για την ικανοποίηση μιας συγκεκριμένης απαίτησης.
«Το λογισμικό μοιάζει περισσότερο με ένα ερευνητικό έργο παρά με ένα κατασκευαστικό ή απλώς ένα κατασκευαστικό έργο», είπε.
Ο Ryseff αναγνώρισε ότι μια τέτοια αλλαγή προσέγγισης θα απαιτούσε σημαντικές αλλαγές, όπως η εισαγωγή περισσότερων δυνατοτήτων ανάπτυξης λογισμικού στο εσωτερικό ή η παράκαμψη τμημάτων της παραδοσιακής διαδικασίας απόκτησης.
Υπέδειξε την επείγουσα προσωπική παρέμβαση του τότε υπουργού Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς στις αρχές της δεκαετίας του 2000 για να τοποθετήσει οχήματα ανθεκτικά στις νάρκες, προστατευμένα από ενέδρες σε στρατεύματα που αντιμετώπιζαν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς κάτω από την εμβέλεια ως παράδειγμα του πώς το Πεντάγωνο μπόρεσε να κινηθεί γρήγορα για να αποκτήσει τα απαραίτητα τεχνολογία στο παρελθόν.
Ωστόσο, πρόσθεσε ο Ryseff, οι στρατιωτικοί ηγέτες δεν φαίνεται να ανησυχούν αρκετά για να εξετάσουν μια τόσο ριζική απάντηση.
«Πρέπει να υπάρξει κάποια μεγάλη στιγμή «Ω, Θεέ μου» για να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο αντίκτυπου», είπε. «Και αυτή τη στιγμή, δεν το έχουμε».
Τα ενδιαφερόμενα μέρη του Πενταγώνου σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν συνάντηση με εκπροσώπους της βιομηχανίας τον Ιούλιο για να συζητήσουν προτεινόμενες λύσεις μη επανδρωμένων οχημάτων και τρόπους ανάπτυξης, σύμφωνα με τη δήλωση ανάγκης.
Η Hope Hodge Seck είναι μια βραβευμένη ερευνητική και επιχειρηματική ρεπόρτερ που καλύπτει τη στρατιωτική και εθνική άμυνα των ΗΠΑ. Η πρώην διευθύνουσα συντάκτρια του Military.com, η δουλειά της έχει επίσης εμφανιστεί στις Washington Post, Politico Magazine, USA Today και Popular Mechanics.