ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ — «Τι στο διάολο κάνουμε εδώ;»
Αυτό ήταν το ερώτημα τότε-Συνταγ. Ο Ράντι Τζορτζ ρώτησε τότε τον υπολοχαγό. Ο συνταγματάρχης Brad Brown όταν επισκέφτηκε για πρώτη φορά το Combat Outpost Keating στο Αφγανιστάν στα τέλη του 2008.
Πριν από την επίσημη ανάπτυξή τους στο Αφγανιστάν, οι δυο τους συμμετείχαν σε μνημόσυνο για τον πιο πρόσφατο διοικητή της βάσης, ο οποίος είχε σκοτωθεί από βόμβα στην άκρη του δρόμου που εξερράγη εκεί κοντά, θυμάται ο Μπράουν σε συνέντευξή του στο Defense News. Αυτός ο διοικητής δεν ήταν ο πρώτος στρατιώτης που πέθανε εκεί ή ο τελευταίος.
Ο Μπράουν είπε ότι ήταν σαφές στον Τζορτζ ότι το φυλάκιο, μαζί με πολλά άλλα στη βορειοανατολική περιοχή της χώρας, έπρεπε να κλείσει.
Ο COP Keating, φωλιασμένος σε μια κοιλάδα και περιτριγυρισμένος από αντάρτες που περιφέρονταν στα βουνά, βασιζόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στην υποστήριξη από ελικόπτερα, επειδή ο μόνος δρόμος που οδηγούσε στο φυλάκιο ήταν δύσκολο να προσπελαστεί για οτιδήποτε μεγαλύτερο από ένα Humvee.
Το φυλάκιο είχε ονομαστεί για τον 1ο υπολοχαγό Ben Keating, ο οποίος πέθανε όταν το όχημά του έπεσε από γκρεμό κοντά στη βάση, αλλά το κλείσιμο της εγκατάστασης αποδείχθηκε δύσκολο.
Το Αφγανιστάν το 2008, είπε ο Μπράουν, «πραγματικά έγινε ένα είδος κυκλικής διαδικασίας όπου απλά πηγαίνεις, κάνεις τον χρόνο σου, προσπαθείς να μην σκοτώσεις κανέναν και φεύγεις και το παραδίδεις στον επόμενο άντρα».
«Για τον Ράντι, αυτό δεν ήταν αρκετά καλό», είπε ο Μπράουν.
Ο Τζορτζ απέρριψε αιτήματα για συνέντευξη πριν από τη διαδικασία επιβεβαίωσης της Γερουσίας.
«Ο τύπος που μπορεί να έχει δημιουργήσει αυτή τη βάση … ως διοικητής τάγματος είναι τώρα διοικητής τμήματος», είπε ο Μπράουν. «Όταν λέτε, “Λοιπόν, αυτό είναι ένα ηλίθιο μέρος για να βάλετε μια βάση”, ουσιαστικά λέτε στο άτομο που το έκανε αυτό, ότι ήταν ανόητο, ήταν λάθος και όλοι όσοι πολέμησαν εκεί και πέθαναν εκεί έχασαν τον χρόνο τους. ”
Ο Τζορτζ ήθελε ακόμα να προχωρήσει και τελικά έλαβε έγκριση, αλλά το φθινόπωρο του 2009, προτού κλείσει, το ευάλωτο φυλάκιο παραλίγο να καταληφθεί από μαχητές των Ταλιμπάν. Οι επιτιθέμενοι σκότωσε οκτώ αμερικανούς στρατιώτες και τέσσερις στρατιώτες του Αφγανικού στρατού υπερασπίζοντας το φυλάκιο.
Σε ένα βίντεο του στρατού του 2017, ο Τζορτζ αφηγήθηκε πώς τα στρατεύματα «ήταν σε πολύ δύσκολη θέση σε πολύ δύσκολο έδαφος στον πάτο ενός βουνού, βασικά στον πυθμένα μιας τρύπας και δέχθηκαν επίθεση από περισσότερους από 300 Ταλιμπάν».
Μετά από έρευνα για την επίθεση, ο Μπράουν και ένας καπετάνιος έλαβαν επίσημες επιπλήξεις, ενώ ο Τζορτζ και ένας δεύτερος καπετάνιος έλαβαν νουθεσίες – μια παρόμοια αλλά λιγότερο αυστηρή μορφή διοικητικής τιμωρίας. Ο Τζορτζ συνέχισε να επιδιώκει να κλείσει το COP Keating και άλλα απομακρυσμένα φυλάκια, κλείνοντάς τα μέχρι το τέλος της μακροχρόνιας ανάπτυξής του.
«Έκανε τα πάντα για να εξασφαλίσει ότι οι άνθρωποι ήταν εκεί πήρε κάθε ίχνος υποστήριξης που θα μπορούσαν να πάρουν», είπε ο Μπράουν. «Πάντα ένιωθα ότι ήταν στη γωνιά μας».
Τώρα ο Τζορτζ, ο αντιπρόεδρος του επιτελείου του αμερικανικού στρατού, είναι υποψήφιος για να γίνει ο κορυφαίος ένστολος αξιωματικός της υπηρεσίας και ο κύριος στρατιωτικός σύμβουλος της υπουργού Στρατού Κριστίν Γουόρμουθ. Πρώην συνάδελφοι λένε ότι θα επωφεληθεί από την εμπειρία του που εργάζεται για να υποστηρίξει τα στρατεύματα, όπως έκανε για εκείνους που υπερασπίστηκαν τον COP Keating, καθώς η στρατολόγηση και η διατήρηση αναμένεται να είναι στο επίκεντρο.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να διαχειριστεί την πίεση στη δομή των δυνάμεων, είναι επίσης έτοιμος να αντιμετωπίσει αυστηρότερους προϋπολογισμούς και μια ώθηση για να μεταφέρει δεκάδες βασικά προγράμματα εκσυγχρονισμού στα στρατεύματα.
«Τον στριμώχνουν σε όλα τα μέτωπα», είπε ο Τομ Σπόερ, ένας απόστρατος στρατηγός τριών αστέρων του Στρατού που είναι τώρα στο Heritage Foundation. «Πιέζεται σε ανθρώπινο δυναμικό, πιέζεται σε χρήματα και… για το άμεσο μέλλον, θα υπάρξουν αντισταθμίσεις που πρέπει να γίνουν».
Ο Τζορτζ πρόκειται να εμφανιστεί την Τετάρτη σε ακρόαση επιβεβαίωσης ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας.
Στη γωνιά σου
Ο Τζορτζ, που γεννήθηκε στην Αϊόβα, αποφοίτησε από το Γουέστ Πόιντ το 1988. Ξεκίνησε την καριέρα του ως αξιωματικός πεζικού και υπηρέτησε στη Θύελλα της Ερήμου ως υπολοχαγός στην 101η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία.
Αρχικά αναπτύχθηκε στο Ιράκ το 2003 ως αναπληρωτής διοικητής της 173ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας με έδρα την Ιταλία και ξανά το 2004 ως διοικητής του 1ου τάγματος, 187ο Σύνταγμα Πεζικού.
Σύμφωνα με συναδέλφους που τον είδαν να ηγείται, όπως ο Μπράουν, απέκτησε γρήγορα τη φήμη του συγγενούς και του υποστηρικτή των στρατευμάτων του.
Ο συνταξιούχος υποστράτηγος James Pasquarette, ο οποίος συνεργάστηκε με τον George πολλές φορές στην καριέρα του, είπε στο Defense News ότι ο George είναι αυθεντικός.
«Αυτό είναι που τον κάνει να συνδέεται με στρατιώτες», είπε.
Σε μια διάσκεψη στο Asadabad του Αφγανιστάν, στα τέλη του 2009, ο George αναζήτησε κοινό έδαφος με το κοινό των Αφγανών ηγετών.
«Ήρθα από μια πολύ μικρή, μικρή πόλη του χωριού, όπως πολλοί από εσάς βρίσκετε εδώ», τους είπε, σύμφωνα με ένα βίντεο του Στρατού. «Ο πατέρας μου ήταν αγρότης, δεν είχε πολλή γη. Δεν ήμασταν πολύ πλούσια οικογένεια και βασιζόμασταν στην κυβέρνηση για να μας βοηθήσει να συνεισφέρουμε στην κοινωνία. Βασιστήκαμε στην κυβέρνηση για να μας βοηθήσει να μας προστατεύσει και να παρέχει το κατάλληλο περιβάλλον για να μεγαλώσουμε μια οικογένεια».
Ενώ υπηρετούσε ως διοικητής ταξιαρχίας στο Αφγανιστάν, ο Τζορτζ εξόπλισε ολόκληρη την ταξιαρχία του με ελαφρύτερο εξοπλισμό, είπε ο Μπράουν, όπως πανοπλίες, επιγονατίδες και υπνόσακους, για να αντιμετωπίσει το δύσκολο ορεινό έδαφος.
«Ήμασταν περίφημα η πρώτη μονάδα που μπήκαμε σαν μη τυποποιημένες μπότες», είπε ο Μπράουν.
Ο Τζορτζ αγόρασε μπότες πεζοπορίας υψηλής ποιότητας – δύο ζευγάρια για κάθε στρατιώτη στη μονάδα – παρόλο που τα παπούτσια δεν ήταν εγκεκριμένα από τον στρατό, είπε ο Μπράουν.
«Είναι παραβίαση των κανόνων που έχει ο Στρατός που είναι τόσο ριζωμένοι σχετικά με την ομοιομορφία και το τι εκδίδεται», πρόσθεσε.
Όταν ο George υπηρετούσε ως διοικητής του I Corps στην Κοινή Βάση Lewis McChord στην πολιτεία της Ουάσιγκτον κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, περπάτησε στη βάση με τη σύζυγό του Patty, μια συμφοιτήτρια του West Point, σταματώντας τους ανθρώπους στην πορεία για να δει αν μπορούσε να τους βοηθήσει. , είπε ο Shane Pospisil, ο οποίος ήταν λοχίας του I Corps εκείνη την εποχή, είπε στο Defense News.
Αυτές οι συνομιλίες σχεδόν πάντα οδηγούσαν σε δράση, είπε ο Pospisil. αν ο Τζορτζ δεν μπορούσε να λύσει το πρόβλημα, θα επικοινωνούσε με το άτομο για να του εξηγήσει γιατί.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Τζορτζ εξασφάλισε χρηματοδότηση για να φτιάξει τον διάδρομο προσγείωσης στη βάση και εντόπισε ιδιωτικά χρήματα για να ανοίξει το πρώτο Παιδικό Μουσείο του Υπουργείου Άμυνας εκεί, είπε ο Πόσπισιλ.
Ο Τζορτζ προτιμά τις αλληλεπιδράσεις πρόσωπο με πρόσωπο από τις τηλεδιασκέψεις ή τις τηλεφωνικές κλήσεις, σημείωσε ο λοχίας. Συχνά επέλεγε να περπατήσει γύρω από τη βάση με το Pospisil και το άλλο προσωπικό για να συζητήσουν για τη δουλειά αντί να κατακερματίζει τα πράγματα στο γραφείο.
Η εστίασή του στη σύνδεση με σεβασμό επεκτάθηκε και σε όσους συνάντησε για λιγότερο ευνοϊκούς λόγους, σύμφωνα με τον συνταξιούχο στρατηγό Pat Donahoe. Η συνταξιοδότηση του στρατηγού δύο αστέρων καθυστέρησε το 2022 λόγω έρευνας του γενικού επιθεωρητή σχετικά με τη συμπεριφορά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία απείλησε να δει τη σύνταξή του να δεσμευτεί.
Ο Τζορτζ ήταν ο αγγελιοφόρος του Στρατού για τη μοίρα του, είπε ο Ντόναχο αποκλειστική συνέντευξη Ιανουαρίου. Όμως, αντί να επικεντρωθεί στην ανάρμοστη συμπεριφορά του Donahoe ή στη διαμάχη των μέσων ενημέρωσης που προκάλεσε, ο κάποτε ειδοποιημένος αντιπρόεδρος ήθελε να ακούσει πώς ο Στρατός θα μπορούσε να βελτιώσει τις διαδικασίες διοικητικής έρευνας και να εκσυγχρονίσει την προσέγγισή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Κράτησε σημειώσεις για όλα τα 45 λεπτά. ήταν περίεργος. ήθελε να καταλάβει την προοπτική μου», θυμάται ο Donahoe, σημειώνοντας ότι η «εγκάρδια και επαγγελματική» αλληλεπίδραση ήταν η πρώτη τους.
Προκλήσεις μπροστά
Ακριβώς όπως έκανε όταν έκλεισε το Keating και άλλα απομακρυσμένα φυλάκια στο Αφγανιστάν, Ο Γιώργος θα αντιμετωπίσει μια σειρά στρατηγικών αποφάσεων εάν επιβεβαιωθεί ως Αρχηγός του Στρατού.
Ο Τζορτζ θα αναλάμβανε τη διοίκηση ενός Στρατού που αγωνίστηκε τα τελευταία χρόνια για να επιτύχει τους στόχους στρατολόγησης. Ως αποτέλεσμα, έχει μειώσει τους αριθμούς τελικής δύναμής του και τους στόχους του, ακόμη και όταν αξιωματούχοι του στρατού θέλουν να δουν τη δύναμη να αυξάνεται.
Η προγραμματισμένη τελική δύναμη του Στρατού για το οικονομικό έτος 2024 είναι 452.000 στρατιώτες ενεργού υπηρεσίας. Το FY23, ο Στρατός σχεδίαζε μια δύναμη 473.000 ατόμων. Η υπηρεσία ανέμενε στον προϋπολογισμό της FY23 να αυξήσει την τελική της ισχύ σε 485.000 εν ενεργεία στρατιώτες εντός πέντε ετών, αλλά τώρα προβλέπει 464.000 ενεργούς στρατιώτες το FY28.
Ο πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία και ο Στρατός συνεχίζει να στέλνει όπλα και εξοπλισμό σε μεγάλους αριθμούς καθώς εργάζεται για την ταχεία αναπλήρωση των αποθεμάτων. Ο στρατός αναμένεται να αποφασίσει σύντομα πόσα θα χρειαστεί για να αναπληρώσει τα πυρομαχικά που δαπανήθηκαν στον πόλεμο στην Ουκρανία για να διασφαλίσει τη σωστή ισορροπία αποθεμάτων για την υποστήριξη συμμάχων και εταίρων, ενώ προετοιμάζεται για πιθανούς πολέμους μεγάλης κλίμακας στο μέλλον.
Και ο Στρατός πιέζει σκληρά για τον εκσυγχρονισμό, επενδύοντας δισεκατομμύρια σε περισσότερα από 35 νέα προγράμματα που προορίζονται να βοηθήσουν την υπηρεσία να μπορέσει να πολεμήσει σχεδόν ομοτίμους αντιπάλους σε όλους τους τομείς. Αυτή η πρωτοβουλία εκσυγχρονισμού ακολουθεί χρόνια αποτυχίας ανάπτυξης και προμήθειας νέων οπλικών συστημάτων και θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αντίθετους ανέμους λόγω των προβλεπόμενων σταθερών προϋπολογισμών και του υψηλότερου πληθωρισμού.
Το παρελθόν του υποδηλώνει ότι ο Τζορτζ θα δώσει προτεραιότητα στους στρατιώτες και τις οικογένειές τους, σύμφωνα με πολλούς από τους πρώην συναδέλφους του.
Τα ζητήματα προσλήψεων και προϋπολογισμού θα είναι πιθανότατα οι μεγαλύτερες προκλήσεις του Τζορτζ και ήδη αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα ως αντιπρόεδρος του προσωπικού, είπε ο Spoehr, ο αναλυτής της Heritage, στο Defense News.
Ο Τζορτζ έχει δείξει ότι είναι πρόθυμος να πάρει σκληρές αποφάσεις, είπε ο Τόνι ΝτεΜαρτίνο, ένας απόστρατος συνταγματάρχης του στρατού, ο οποίος υπηρέτησε με τον Τζορτζ πολλές φορές σε όλη τη σταδιοδρομία του, συμπεριλαμβανομένου του Αφγανιστάν. «Ο στρατός το χρειάζεται αυτό, ο στρατός δεν χρειάζεται να μπερδευτεί μαζί του».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Wormuth και ο George συνεργάζονται, κάτι που θα είναι επωφελές, είπε ο Brown. Ο Τζορτζ συνεργάστηκε στο Quadrennial Defense Review του 2014 που ηγήθηκε ο Wormuth ως υφυπουργός Άμυνας για τη στρατηγική, τα σχέδια και τις δυνάμεις. Εκείνη την εποχή, ο George ήταν αναπληρωτής διευθυντής περιφερειακών επιχειρήσεων και διαχείρισης δυνάμεων στο J-3.
Εάν επιβεβαιωθεί, ο George και ο Wormuth μαζί πιθανότατα θα πρέπει να λάβουν δύσκολες αποφάσεις όσον αφορά το πώς θα επιτύχει τους φιλόδοξους στόχους εκσυγχρονισμού χρησιμοποιώντας νεότερα εργαλεία όπως το Army Futures Command για να εισάγουν όχι μόνο νέα τεχνολογία, αλλά επανασχεδιασμένους σχηματισμούς που έχουν νόημα για την εξέλιξη του πολέμου εναντίον – ομοτίμους εχθρούς.
Ο Μπράουν είπε ότι ελπίζει ότι ο Τζορτζ θα «σπάσει το μοντέλο [and] να είστε καινοτόμοι, αντί να αποδεχόμαστε τον «τρόπο που το κάναμε πάντα».
Η Jen Judson είναι μια βραβευμένη δημοσιογράφος που καλύπτει τον πόλεμο της ξηράς για το Defense News. Έχει επίσης εργαστεί για το Politico και το Inside Defense. Κατέχει μεταπτυχιακό στη δημοσιογραφία από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και πτυχίο Bachelor of Arts από το Kenyon College.
Ο Ντέιβις Γουίνκι είναι ανώτερος ρεπόρτερ που καλύπτει τον Στρατό. Επικεντρώνεται στις έρευνες, τις ανησυχίες του προσωπικού και τη στρατιωτική δικαιοσύνη. Ο Ντέιβις, επίσης βετεράνος της Φρουράς, ήταν φιναλίστ στα Βραβεία Livingston 2023 για τη δουλειά του με το The Texas Tribune που ερευνά τις αποστολές της Εθνικής Φρουράς στα σύνορα. Σπούδασε ιστορία στο Vanderbilt και στο UNC-Chapel Hill.