Πού βρίσκεται το ρωσικό σύστημα αεράμυνας S-500;

ΜΟΣΧΑ — Στα τέλη Αυγούστου, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου ταξίδεψε σε ένα εργοστάσιο κατασκευαστή συστημάτων αεράμυνας Almaz-Antey για να επιθεωρήσει την παραγωγή του πυροβολικού, τονίζοντας στην εταιρεία τη σημασία της 24ωρης εργασίας, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων. Σπούτνικ.

Αυτή ήταν η δεύτερη επιθεώρηση του Σόιγκου σε μια ιδιοκτησία Almaz-Antey φέτος, αφού επισκέφτηκε μια άλλη εγκατάσταση τον Ιούνιο που κατασκευάζει αντιαεροπορικούς πυραύλους, σύμφωνα με το κυβερνητικό πρακτορείο ειδήσεων Tass. έχουν αναφερθεί.

Κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης περιοδείας, ο Σόιγκου και ο επικεφαλής του Almaz-Antey τόνισαν την αποτελεσματικότητα των συστημάτων αεράμυνας S-300, S-350 και S-400 εν μέσω της πλήρους κλίμακας εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ωστόσο, δεν έγινε καμία αναφορά για το πιο προηγμένο σύστημα αεράμυνας S-500 Prometheus.

Η Ρωσία έχει αναζητήσει τους S-500 ως μέσο αντιμετώπισης υπερηχητικών όπλων και θα μπορούσε να φτάσει μακρύτερα σε εχθρικό έδαφος. Το όπλο αναμένεται να νικήσει απειλές σε εμβέλεια 600 χιλιομέτρων (373 μίλια), σύμφωνα με το Κέντρο Διεθνών και Στρατηγικών Μελετών, ενώ τα S-300 και S-400 μπορούν να φτάσουν τα 150 χιλιόμετρα και τα 400 χιλιόμετρα, αντίστοιχα.

Ήδη από το 2018, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ζήτησε τη μαζική παραγωγή των S-500. Ωστόσο, ο κατασκευαστής του εμφανίζεται πίσω.

Σύμφωνα με τον Michael Jerdev, στρατιωτικό εμπειρογνώμονα της Ρωσίας, οι διεθνείς κυρώσεις που επιβάλλονται κατά της χώρας ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά το έργο στο σύστημα αεράμυνας.

«Η Ρωσία μπορεί να πολλαπλασιάσει την παραγωγή πυραύλων αεράμυνας, κυρίως πυραύλων της οικογένειας 48N6, καθώς είναι τεχνολογικά προϊόντα με ελάχιστη εξάρτηση από ξένα εξαρτήματα», είπε ο Jerdev, αναφερόμενος στην κύρια σειρά πυραύλων για τους S-400. «Όσον αφορά την παραγωγή των ίδιων των αντιαεροπορικών συγκροτημάτων και ραντάρ, η παραγωγή τους έχει μακρύ κύκλο και εξαρτάται από την προμήθεια ξένων ηλεκτρονικών εξαρτημάτων, κάτι που προφανώς δεν επιτρέπει την παραγωγή τους όλο το εικοσιτετράωρο».

Επιπλέον, ένας υπάλληλος της Almaz-Antey είπε ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει «προβλήματα με εργαλειομηχανές και έλλειψη εξαρτημάτων».

«Της επιχείρησης [production rate] έχει αυξηθεί», είπε η πηγή στο Defense News υπό τον όρο της ανωνυμίας για να μιλήσει ελεύθερα, αλλά «δεν υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι».

Διαβάστε  Ο Κιτς θα διαδεχθεί τον Ποτς στο γραφείο επικοινωνίας πεδίου μάχης του αμερικανικού στρατού

Γνωρίστε τον Προμηθέα

Η ανάπτυξη αμυντικών δυνατοτήτων αεροδιαστημικής αποτελεί σημαντικό στοιχείο του Κρατικού Εξοπλιστικού Προγράμματος της Ρωσίας από το 2020.

Το πρόγραμμα προορίζεται να οδηγήσει στην ανάπτυξη 100 ταγμάτων, τα οποία περιλαμβάνουν 800 εκτοξευτές που αποτελούνται από συστήματα S-350, S-400 και S-500. Σύμφωνα με την τελευταία επανάληψη του Κρατικού Εξοπλιστικού Προγράμματος της Ρωσίας, γνωστό και ως GPV-2027, τα κεφάλαια πρόκειται να διατεθούν για την παραγωγή του S-500 Prometheus. Η προηγούμενη επανάληψη, το GPV-2020, περιελάμβανε προσπάθειες για τη δημιουργία, την παραγωγή και τη συντήρηση στρατιωτικού εξοπλισμού.

Η Ρωσία ξεκίνησε την ανάπτυξη των S-500 το 2010, σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών, το οποίο παρακολουθεί κατάσταση των συστημάτων αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας. Το 2011, η Ρωσία αποκάλυψε σχέδια για δύο νέα εργοστάσια για την παραγωγή του S-500. άνοιξαν το 2016. Σύμφωνα με τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, ένα σύστημα S-500 θα κόστιζε περίπου 700 έως 800 εκατομμύρια δολάρια το 2020 και έως και 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023.

Το 2019, ξεκίνησε η παραγωγή του S-500 για τις Αεροδιαστημικές Δυνάμεις, σύμφωνα με τον επικεφαλής του ρωσικού αμυντικού ομίλου Rostec, Sergey Chemezov. Το υπουργείο Άμυνας και η τοπική εταιρεία Almaz-Antey υπέγραψαν σύμβαση για την προμήθεια περισσότερων από 10 S-500 το 2021, με την πρώτη παράδοση να αναμένεται το 2022, ανέφερε η Tass κατά τη διάρκεια της αεροπορικής έκθεσης MAKS του 2021.

Επίσης το 2021, ο 1ος Στρατός Αεροπορικής και Πυραυλικής Άμυνας Ειδικού Σκοπού, του οποίου η κύρια αποστολή είναι η άμυνα της Μόσχας, έλαβε το πρώτο του σύστημα S-500. Ωστόσο, το σύστημα έφτασε σε μειωμένη διαμόρφωση που δεν πληρούσε τις πλήρεις απαιτήσεις της αμυντικής δύναμης. Ειδικοί που μίλησαν στο Defense News ανέφεραν συγκεκριμένα την έλλειψη εξωατμοσφαιρικών πυραύλων.

«Η Almaz-Antey και άλλοι κατασκευαστές αεράμυνας παράγουν επί του παρόντος προϊόντα που στοχεύουν στην κάλυψη των αναγκών μιας στρατιωτικής επιχείρησης», είπε ο Jerdev. «Ούτε οι S-500 ούτε το σύστημα αεράμυνας Abakan έχουν στόχους στην Ουκρανία —τους βαλλιστικούς πυραύλους— επομένως η παραγωγή τους δεν αποτελεί προτεραιότητα».

Δυνατότητες εκκίνησης

Οι διαθέσιμες πληροφορίες για το S-500 υποδεικνύουν ότι μπορεί να νικήσει απειλές σε εμβέλεια 600 χιλιομέτρων (373 μίλια) και υψόμετρο έως 200 χιλιομέτρων (124 μίλια). Ωστόσο, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πρόσφατα ότι η εμβέλεια των S-500 είναι πιο κοντά στα 500 χιλιόμετρα και μπορεί να φτάσει σε υψόμετρο έως και 100 χιλιόμετρα.

Διαβάστε  Το Υπουργείο Εξωτερικών της Αυστρίας βελτιώνει τις ψηφιακές δυνατότητες με τακτικά ραδιόφωνα SquadNet

Το Defense News δεν μπόρεσε να επαληθεύσει ανεξάρτητα καμία από τις προδιαγραφές.

Σύμφωνα με ανάλυση του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών, το S-500 μπορεί να εκτοξεύσει αρκετούς πυραύλους αναχαίτισης, συμπεριλαμβανομένων «του 40N6M για χρήση κατά αεροσκαφών και πυραύλων κρουζ, και των νέων 77N6 και 77N6-N1 για την αντιμετώπιση βαλλιστικών πυραύλων ή δορυφόρων». Το 40N6M έχει βεληνεκές 400 χιλιομέτρων, ενώ οι αναχαιτιστές της σειράς 77N6 φέρεται να φτάσουν σε εμβέλεια 500-600 χιλιομέτρων, διαπίστωσε η δεξαμενή σκέψης.

«Αρχικά, το S-500 τοποθετήθηκε ως σύστημα καλύτερο από το THAAD [the U.S.-made Terminal High Altitude Area Defense system] με δυνατότητα εξωατμοσφαιρικής αναχαίτισης. Ταυτόχρονα, έπρεπε να είναι πιο συμπαγές από το S-400. Ωστόσο, το S-500 δεν αποδεικνύεται πιο συμπαγές», δήλωσε στο Defence News ο Πάβελ Λούζιν, ανώτερος συνεργάτης του κέντρου ανάλυσης ευρωπαϊκής πολιτικής. «Επιπλέον, ο πύραυλος 40N6, ο οποίος είναι εξοπλισμένος με το S-500, χρησιμοποιείται ήδη στο S-400 και δεν είναι μοναδικός».

Το 2014, αναφορές σημείωσαν ότι ο S-500 θα εκτόξευε πυραύλους 77N6-H και 77N6-H1. Έκτοτε, η ανάπτυξη του πρώτου επιβεβαιώθηκε, αλλά η κατάσταση του δεύτερου, που προοριζόταν να μπορεί να καταστρέψει δορυφόρους σε χαμηλή τροχιά της Γης και να διαθέτει πυρηνική κεφαλή χαμηλής απόδοσης, είναι ασαφής.

«Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του, το S-500 φαίνεται να είναι ανώτερο από το S-400, αλλά υπολείπεται αξιοπρεπώς από το THAAD – δεν υπάρχει εξωατμοσφαιρική αναχαίτιση. Οι διαστάσεις των αντιπυραυλικών του 77N6-N είναι μικρότερες από τους πυραύλους PRS-1M/53T6 του Nudol [anti-satellite] Σύστημα, [therefore the former’s] Το ύψος αναχαίτισης είναι χαμηλότερο», είπε ο Luzin.

Σύμφωνα με έναν Ρώσο συνταγματάρχη που μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας για λόγους ασφαλείας, το δεύτερο στάδιο του αντιαεροπορικού πυραύλου 77N6-N είναι πανομοιότυπο με το δεύτερο στάδιο του πυραύλου 9M82MV που χρησιμοποιείται από την παραλλαγή V4 του S-300. Το πρώτο στάδιο έχει αεροδυναμικά χειριστήρια που διατηρούν την αποτελεσματικότητα μόνο στα ανώτερα στρώματα της στρατόσφαιρας και στα κατώτερα στρώματα της μεσόσφαιρας, περίπου 50 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης, πρόσθεσε ο συνταγματάρχης. Εάν επρόκειτο να κάνει ελιγμούς σε περιοχές χαμηλής τροχιάς, το 77N6-N θα απαιτούσε ένα συμπαγές και ελαφρύ τρίτο στάδιο μάχης, αλλά δεν υπάρχει τέτοιο στάδιο.

Διαβάστε  Ο αμερικανικός στρατός αντιμετωπίζει υπερβολικό κίνδυνο. Δείτε πώς μπορείτε να το μετριαστείτε.

Οι ειδικοί που πήραν συνέντευξη από το Defense News αμφιβάλλουν ότι οι πύραυλοι 77N6-N και 77N6-N1 μπορούν να παρέχουν στο S-500 την ακρίβεια που απαιτείται για την αποστολή του. Αυτοί οι πύραυλοι υποτίθεται ότι ήταν οι πρώτοι ρωσικοί πύραυλοι με αδρανείς κεφαλές, αλλά η εγχώρια βιομηχανία δεν μπόρεσε να αποκτήσει την απαραίτητη ποιότητα ηλεκτρονικών ειδών, δήλωσαν ο Luzin και ο συνταγματάρχης στο Defense News.

Επιπλέον, ο υπουργός βιομηχανίας και εμπορίου, Denis Manturov, δήλωσε τον Ιούνιο ότι οι S-500 θα μπορούν να αναχαιτίσουν υπερηχητικούς πυραύλους. Ωστόσο, το S-500 δεν έχει υποβληθεί σε δοκιμές για αυτή την ικανότητα, εξήγησε ο συνταγματάρχης, και δεν φαίνεται ότι η Ρωσία έχει πυραύλους στόχους που θα αντικατοπτρίζουν τα χαρακτηριστικά ενός υπερηχητικού όπλου.

Σχέδια για ένα S-550

Το Κρατικό Εξοπλιστικό Πρόγραμμα αναμένεται επίσης να ολοκληρώσει έως το 2027 τη δημιουργία του S-550, ενός αντιπυραυλικού και αντιδιαστημικού συστήματος με βελτιωμένες δυνατότητες ανίχνευσης και μεγαλύτερη εμβέλεια σε σύγκριση με τα S-400 και S-500. Οι Αεροδιαστημικές Δυνάμεις πρόκειται να λάβουν το S-550 έως το 2025.

Ο Πούτιν τον Νοέμβριο του 2021 τόνισε τη σημασία της παροχής συστημάτων S-550 στον στρατό κατά τη διάρκεια συνάντησης με αξιωματούχους της άμυνας και της βιομηχανίας, σύμφωνα με τον Σόιγκου.

Τον ίδιο μήνα, ο Chemezov, ο διευθύνων σύμβουλος της Rostec, είπε ότι το S-550 θα διαθέτει μεγαλύτερη εμβέλεια ανίχνευσης και βελτιωμένη εμβέλεια πυραύλων σε σύγκριση με τα υπάρχοντα συστήματα αεράμυνας.

Οι ειδικοί που ρωτήθηκαν από το Defense News διέφεραν στις εκτιμήσεις τους για τις πιθανές δυνατότητες του S-550, αλλά συμφώνησαν ότι το σύστημα θα συμπληρώσει τις δυνατότητες του S-500 και ότι ο κύριος σκοπός του θα είναι είτε να νικήσει υπερηχητικούς στόχους ή δορυφόρους.

Προς το παρόν δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η Ρωσία έχει αναπτύξει το S-550.

Ο Maxim Starchak είναι ανταποκριτής στη Ρωσία για το Defense News. Προηγουμένως εργάστηκε ως συντάκτης για το ρωσικό υπουργείο Άμυνας και ως εμπειρογνώμονας για το Γραφείο Πληροφοριών του ΝΑΤΟ στη Μόσχα. Έχει καλύψει θέματα πυρηνικής και άμυνας της Ρωσίας για το Ατλαντικό Συμβούλιο, το Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής, το Royal United Services Institute και άλλα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.