“Τους τελειώνει ο χρόνος”: Η αντεπίθεση της Ουκρανίας γίνεται επείγουσα καθώς πλησιάζει ο χειμώνας

Ενώ ο κόσμος αποσπάται από τη γεωπολιτική αναταραχή στη Μέση Ανατολή, η Ουκρανία συνεχίζει να πολεμά τις ρωσικές δυνάμεις σε μια έκταση της χώρας, μάχοντας μέσω βαθιάς ρωσικής άμυνας κατά μήκος του νότου και της ανατολής.

Είναι υποτιμητικό να πούμε ότι η αντεπίθεση της Ουκρανίας, που ξεκίνησε τον Ιούνιο, δεν ήταν τόσο επιτυχημένη όσο το Κίεβο και οι δυτικοί σύμμαχοί του ήλπιζαν ότι θα ήταν — με τις ρωσικές δυνάμεις να είναι βαθιά σκαμμένες σε αμυντικές θέσεις, η πρόοδος ήταν σκληρή για την Ουκρανία και μόνο μια ντουζίνα περίπου πόλεις και χωριά έχουν ανακαταληφθεί.

Η Ρωσία εξακολουθεί να ελέγχει περίπου το ένα πέμπτο της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων περιοχών Λουχάνσκ και Ντόνετσκ στα ανατολικά. η χερσόνησος της Κριμαίας και η Zaporizhzhia στο νότο. και ένα κομμάτι της γειτονικής περιοχής Kherson.

«Η αντεπίθεση της Ουκρανίας δεν έχει επιτύχει τους υποτιθέμενους στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους μέχρι στιγμής και οι προοπτικές μιας σημαντικής πρόοδος φαίνονται περιορισμένες», δήλωσε σε σημείωμα τη Δευτέρα ο Andrius Tursa, σύμβουλος για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη σε θέματα συμβούλων Teneo.

«Παρά την πρόκληση σημαντικών απωλειών στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, η τεσσερισήμισι μηνών αντεπίθεση της Ουκρανίας δεν πέτυχε μεγάλα εδαφικά κέρδη ούτε κατάφερε να διασχίσει τη ρωσική «χερσαία γέφυρα» προς την Κριμαία», πρόσθεσε.

Η Ουκρανία έχει ένα στενό παράθυρο ευκαιρίας για κέρδη πριν αλλάξει ο καιρός και φτάσει η περιβόητη λασπώδης εποχή, γνωστή ως “rasputitsa” στα ρωσικά και “bezdorizhzhia” στα ουκρανικά.

«Η περιορισμένη πρόοδος μέχρι σήμερα μετριάζει τις ελπίδες για μια σημαντική πρόοδο στο εγγύς μέλλον, ειδικά καθώς ο καιρός του φθινοπώρου καθιστά πιο δύσκολη τη μεγάλης κλίμακας μετακίνηση βαρέος στρατιωτικού εξοπλισμού και η Ρωσία εντείνει την πίεση σε άλλα μέρη της πρώτης γραμμής», σημείωσε η Tursa.

Οι λασπωμένοι δρόμοι και τα χωράφια προκάλεσαν καταστροφές στις συνθήκες του εδάφους και στις επιθετικές επιχειρήσεις το περασμένο φθινόπωρο και την άνοιξη, και είναι πιθανό να το κάνουν ξανά. Αυτό θα σταματούσε αποτελεσματικά τις επιθετικές επιχειρήσεις για εβδομάδες πριν παγώσει το έδαφος και τα οχήματα και τα στρατεύματα μπορέσουν να μετακινηθούν ξανά πιο εύκολα. Ελπιζόταν ότι η Ουκρανία θα είχε σημειώσει μεγαλύτερη πρόοδο μέχρι τώρα, σημείωσαν οι αναλυτές.

“Η ελπίδα είναι ότι είναι αρκετά μακριά από τις ρωσικές αμυντικές γραμμές τώρα… για να σημειώσουν κάποια ταχεία πρόοδο. Αν θα το κάνουν ή όχι, δεν ξέρουμε, αλλά σίγουρα τους τελειώνει ο χρόνος για να κάνουν αυτό», είπε στο CNBC ο Μάικλ Κλαρκ, ένας ανεξάρτητος αμυντικός αναλυτής που ήταν γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Βασιλικών Ηνωμένων Υπηρεσιών από το 2007 έως το 2015.

«Θα συνεχίσουν να μάχονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά αυτό που θα συμβεί είναι ότι στα τέλη Νοεμβρίου ο καιρός θα γίνει αρκετά υγρός και αυτό θα εμποδίσει τα πράγματα μέχρι να κάνει κρύο, που θα είναι κάπου στα τέλη Δεκεμβρίου, αρχές Ιανουαρίου. “, σημείωσε.

«Μόλις κάνει πάλι κρύο, θα μπορούν να χρησιμοποιούν τα οχήματα πιο αποτελεσματικά επειδή το έδαφος θα είναι σκληρό αλλά [in the meantime] η επίθεση αναμφίβολα θα επιβραδυνθεί… Οπότε η καλύτερη στιγμή για να τα καταφέρουν είναι τώρα, και δεν το έχουν κάνει», είπε.

Το CNBC επικοινώνησε με το υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας για ένα σχόλιο και αναμένει απάντηση.

Αλλά τα νέα για την Ουκρανία δεν ήταν όλα άσχημα.

Οι δυνάμεις της έχουν σημειώσει κέρδη γύρω από την κατεστραμμένη πόλη Bakhmut στην ανατολική Ουκρανία και την ανατολική (αριστερή) όχθη του ποταμού Dnipro στο Kherson. Πέτυχαν επίσης κάτι σημαντικό πριν από εβδομάδες, διαπερνώντας μια σημαντική πρώτη γραμμή ρωσικής άμυνας κοντά στο χωριό Robotyne στην περιοχή Zaporizhzhia, και προσπαθούν να πιέσουν νότια προς το Tokmak.

Εάν καταφέρουν να φτάσουν στην βαριά αμυνόμενη πόλη που λειτουργεί ως κόμβος μεταφορών και υλικοτεχνικής υποστήριξης για τις ρωσικές δυνάμεις, έχουν την ευκαιρία να σπάσουν τις γραμμές ανεφοδιασμού προς τη Μελιτόπολη και την Κριμαία νοτιότερα.

«Η περιοχή που όλοι κοιτάμε, αυτή που κάνει τη μεγαλύτερη στρατηγική διαφορά, είναι ο άξονας Orikhiv-Tokmak», σημείωσε ο Clarke. Το Orikhiv βρίσκεται στα βόρεια του μαχητικού σημείου Robotyne, ενώ το Tokmak βρίσκεται νότια του χωριού.

“Εάν καταφέρουν να φτάσουν στο Τοκμάκ και να το πάρουν, και νομίζω ότι πιθανότατα θα το κάνουν, τότε θα καταφέρουν κάτι. Θα μπορέσουν να φέρουν το πυροβολικό και το πυροβολικό τους αρκετά κοντά για να βομβαρδίσουν την Κριμαία σχεδόν κατά βούληση”, είπε.

«Στο τέλος αυτής της επίθεσης, αν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα έχουν φθάσει στην ακτή, κάτι που αρχικά πιστεύαμε ότι θα μπορούσαν να το κάνουν, εάν μπορούσαν να θέσουν την Κριμαία σε κίνδυνο όλη την ώρα, απλώς για να την καταστήσουν επισφαλή για τους Ρώσους. χρησιμοποιήστε το ως μια μεγάλη στρατιωτική βάση… τότε αυτό θα είναι ένα τεράστιο πολιτικό διαπραγματευτικό χαρτί, για οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις μπορεί να ξεκινήσουν το επόμενο έτος», είπε ο Κλαρκ.

Το πρόβλημα για την Ουκρανία, είπε, είναι «ότι δεν θα μοιάζει αρκετά για να δικαιολογήσει όλη τη βοήθεια που έχει δοθεί» — ορισμένοι από τους δυτικούς συμμάχους της Ουκρανίας αρχίζουν να κουράζονται από τις στρατιωτικές και οικονομικές ανάγκες του Κιέβου, οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν πιο έντονες ως πόλεμος ξεσπά στη Μέση Ανατολή.

Το Κίεβο έχει υποστηρίξει ότι πολεμώντας τη Ρωσία υπερασπίζεται τον κόσμο από μια επιθετική και επεκτατική Μόσχα.

Ανήμπορη να κινητοποιήσει τις εκατοντάδες χιλιάδες στρατεύματα με τρόπο που μπορεί η Ρωσία, λέει ότι χρειάζεται απεγνωσμένα πιο εξελιγμένα όπλα και εξοπλισμό μεγάλης εμβέλειας, και ιδιαίτερα αεροπορική δύναμη, εάν θέλει να καταστρέψει αποτελεσματικά τις δυνάμεις κατοχής της Ρωσίας.

Οι δυτικοί σύμμαχοι έχουν την τάση να χρονοτριβούν για το αν θα δώσουν βαρύτερο οπλισμό στην Ουκρανία. Οι συζητήσεις του περασμένου χειμώνα για το αν θα σταλούν βαριά άρματα μάχης στο Κίεβο ήταν ένα παράδειγμα.

Και μόλις ληφθούν αποφάσεις για την προμήθεια τέτοιου εξοπλισμού, ακολουθούν μεγάλες αναμονές, περιορίζοντας και πάλι το τι μπορεί να κάνει η Ουκρανία στην αντεπίθεσή της. Η Ουκρανία είχε παρακαλέσει τους συμμάχους της για F-16, αλλά αρνήθηκαν. Μήνες αργότερα, αρκετοί Ευρωπαίοι σύμμαχοι είπαν ότι θα δώσουν F-16 στην Ουκρανία — αλλά όχι πριν από το 2025.

Εν τω μεταξύ, οι αναλυτές λένε ότι η Ρωσία έχει ένα σαφές πλεονέκτημα σε αυτή τη σύγκρουση, δεδομένου ότι βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό σε θέση άμυνας και όχι επίθεσης.

Οι ρωσικές δυνάμεις είχαν μήνες να προετοιμάσουν στρώματα άμυνας, συμπεριλαμβανομένων εκτεταμένων δικτύων χαρακωμάτων. αντιαρματικά εμπόδια όπως τάφροι και «δόντια δράκου». και ναρκοπέδια. Οι ρωσικές δυνάμεις λαμβάνουν επίσης υποστήριξη από πυροβολικό, επιθετικά ελικόπτερα και άλλα αεροσκάφη, εμποδίζοντας και πάλι τις δυνάμεις της Ουκρανίας.

Τα ναρκοπέδια, ειδικότερα, έχουν διαταράξει την επιθετική ορμή και το ρυθμό προέλασης της Ουκρανίας, σύμφωνα με αναλυτές του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS).

Η ανάλυση της δεξαμενής σκέψης δείχνει ότι, στην κορύφωση της καλοκαιρινής τους επίθεσης μεταξύ των αρχών Ιουνίου και των τέλους Αυγούστου, οι ουκρανικές δυνάμεις προχώρησαν κατά μέσο όρο μόνο 90 ​​μέτρα την ημέρα στο νότιο μέτωπο.

Το CSIS σημείωσε ότι ορισμένα ναρκοπέδια έχουν επεκταθεί από τα 120 μέτρα στα 500 μέτρα σε ορισμένες περιοχές, καθιστώντας την Ουκρανία τη χώρα με τις περισσότερες ναρκοπέδες στον κόσμο σήμερα και την κατάσταση μια τρομερή και χρονοβόρα πρόκληση για τα στρατεύματά της να ξεπεραστούν.

«Η Ουκρανία διατηρεί την επιχειρησιακή πρωτοβουλία, αλλά ο σχετικά αργός ρυθμός προόδου της και οι αντισταθμίσεις που έχει κάνει για τη διατήρηση του προσωπικού και του εξοπλισμού δείχνουν ότι [Russian] η άμυνα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα», δήλωσαν οι αναλυτές του CSIS Seth Jones, Riley McCabe και Alexander Palmer σε μια ερευνητικό σημείωμα τον Οκτώβρη.

Εκτός από τις σημαντικές αμυντικές οχυρώσεις της Ρωσίας, ο αργός ρυθμός των οχυρώσεων της Ουκρανίας δεν οφειλόταν σε κακές στρατηγικές επιλογές της Ουκρανίας, σημείωσε το CSIS, αλλά πιθανότατα προκλήθηκε «από μια ουκρανική αλλαγή στην απασχόληση των δυνάμεων, ειδικά τη σκόπιμη υιοθέτηση τακτικών μικρών μονάδων και έλλειψη βασικής τεχνολογίας όπως μαχητικά αεροσκάφη για την καταστολή της εχθρικής αεράμυνας και στενή αεροπορική υποστήριξη».

Ενώ η ουκρανική στρατιωτική πρόοδος είναι ακόμα δυνατή, είπαν οι αναλυτές, οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες πρέπει να παρέχουν συνεχή στρατιωτική βοήθεια και άλλη βοήθεια για να μπορέσει η Ουκρανία να συνεχίσει. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει δεσμευτεί να συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία, αν και οι ΗΠΑ είναι απασχολημένες από την κλιμακούμενη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.

Οι αναλυτές του CSIS τόνισαν ότι η αργή πρόοδος στο νότιο μέτωπο δεν σημαίνει ότι η Ουκρανία αποτυγχάνει ή θα αποτύχει στους στόχους της, σημειώνοντας ότι “απλώς υποδεικνύει ότι η κατάληψη εδάφους είναι δύσκολη, πιθανώς περισσότερο από ό,τι στις προηγούμενες επιθέσεις της”.

«Είναι πιθανό ο ρυθμός προέλασης της Ουκρανίας να επιταχυνθεί εάν μπορέσει να ξεπεράσει τις αμυντικές θέσεις της Ρωσίας κοντά στις τρέχουσες γραμμές του μετώπου ή εάν ο ρωσικός στρατός βιώσει επιχειρησιακή ή στρατηγική κατάρρευση», δήλωσαν.

«Τέτοιες αλλαγές στην τύχη δεν είναι πρωτοφανείς στον σύγχρονο πόλεμο», πρόσθεσαν.