Κύριε Υφυπουργέ η καθέλκυση την περασμένη εβδομάδα της πρώτης φρεγάτας Belharra σηματοδοτεί την απαρχή μιας νέας εποχής για το Πολεμικό Ναυτικό. Θα συνεχιστούν τα καλά νέα για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων;
Η καθέλκυση της φρεγάτας «Κίμων», η πρώτη από τις τρεις, τουλάχιστον, υπερσύγχρονες φρεγάτες που θα αποκτήσει το Πολεμικό Ναυτικό, αποτελεί μια ακόμη έμπρακτη απόδειξη της ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων. Έχουμε δεσμευθεί ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας θα διαθέτουν τους υλικούς πόρους που απαιτούνται για να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Ο σχεδιασμός για τα 24 Rafale, τις 3 + 1 Belhara, τα 83 F-16 που αναβαθμίζονται σε επίπεδο Viper, η μελλοντική απόκτηση των 20+ F-35, για να αναφέρω μόνο μερικά, θα βελτιώσουν κατά πολύ τις αποτρεπτικές δυνατότητές μας. Παρά τις δυσκολίες των καιρών και με σεβασμό στα χρήματα των φορολογουμένων, το εθνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα προχωράει, γιατί έχει γίνει ευρέως αντιληπτό ότι η ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της πατρίδας μας είναι προϋπόθεση για την ειρήνη και την ευημερία των πολιτών. Υπενθυμίζω εδώ ότι η συνέχιση των εξοπλιστικών προγραμμάτων αποτελεί μέρος μιας πολυεπίπεδης εθνικής στρατηγικής για την αμυντική θωράκιση της χώρας μας, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκονται μια σειρά από πολυμερείς ή διμερείς συνεργασίες στον τομέα της άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής. Σε αυτό το πλαίσιο, η συνεργασία Ελλάδας-Γαλλίας, από την οποία απορρέει τόσο η απόκτηση των φρεγατών FDI όσο και των μαχητικών Rafale, είναι από τις πιο εμβληματικές, καθώς οι δύο χώρες, μέσω της διμερούς συμφωνίας που έχουν υπογράψει, εγγυώνται, αν απαιτηθεί, την αμοιβαία αμυντική συνδρομή για την αντιμετώπιση κάθε επίθεσης εναντίον της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας των δυο χωρών.
Έχει εκφραστεί κατά καιρούς ο προβληματισμός ότι η ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σε ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό, η πολιτική προστασία ή η ενίσχυση των υπηρεσιών υγείας, τις αποπροσανατολίζει, αν δεν τις αποδυναμώνει, από την κύρια αποστολή τους. Τον συμμερίζεστε;
Το ζήτημα που αναδεικνύετε έχει πολλαπλές διαστάσεις. Η εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στη διαχείριση του μεταναστευτικού, για παράδειγμα, εντάσσεται στο πλαίσιο των νέων προκλήσεων ασφαλείας που η χώρα μας καλείται να αντιμετωπίσει. Ξέρετε, μπορεί η φύση του πολέμου να παραμένει αναλλοίωτη, η μορφή του ωστόσο εξελίσσεται διαρκώς. Βρισκόμαστε εν μέσω μιας διαρκούς μετάβασης από τον συμβατικό στον υβριδικό πόλεμο, όπου δεν υπάρχουν όρια και περιορισμοί. Τα επεισόδια στον Έβρο το 2020 είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σε ό,τι αφορά τις άλλες περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεστε, θέλω να θυμίσω ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν ζωτικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Οι φυσικές καταστροφές δεν κάνουν διακρίσεις ανάμεσα σε πολίτες και στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Η έλλειψη γιατρών σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο δεν επηρεάζει μόνο του πολίτες αλλά και τα μέλη των οικογενειών των στελεχών. Η κοινωνική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι, συνεπώς, ζήτημα απλώς μιας κυβερνητικής επιλογής. Εντάσσεται στην ευρύτερη αποστολή τους για την προάσπιση της ευημερίας των πολιτών, οι οποίοι και αυτοί με τη σειρά τους θα κληθούν να υπερασπίσουν την πατρίδα, όποτε αυτό χρειαστεί. Γι’ αυτό και σήμερα η συνεισφορά τους είναι εμφανής σε μια σειρά από τομείς, όπως η υγεία με την τοποθέτηση ιατρών οπλιτών σε ιατρεία και κέντρα υγείας ακριτικών περιοχών, τη διάθεση στρατιωτικών ιατρών σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. ή οδηγών για τη στελέχωση των πληρωμάτων του Ε.Κ.Α.Β.. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονται επίσης στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών, όπως αυτές που έπληξαν πρόσφατα τη Ρόδο, τον Έβρο και τη Θεσσαλία, καθώς και σε αποστολές έρευνας και διάσωσης σε ξηρά και θάλασσα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το βασικό κριτήριο για τη συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών είναι η μη διατάραξη των επιχειρησιακών αναγκών των Επιτελείων, οι οποίες αποτελούν ύψιστη προτεραιότητα.
Πολύς λόγος γίνεται για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Πως αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί χωρίς να υπονομεύσει τις επιχειρησιακές ανάγκες των Επιτελείων;
Πρώτα απ’ όλα, απαραίτητη προϋπόθεση για την αξιοποίηση ενός ακινήτου είναι ο αποχαρακτηρισμός του από τα Γενικά Επιτελεία ως επιχειρησιακό. Ο αποχαρακτηρισμός αυτός, όπως μπορείτε να αντιληφθείτε, δε γίνεται «ελαφρά τη καρδία». Γίνεται μετά από ώριμη σκέψη, με βάση την εθνική αμυντική στρατηγική και τις μακροπρόθεσμες επιχειρησιακές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Από εκεί και πέρα, η αξιοποίηση μπορεί να γίνει με διαφορετικούς τρόπους και προς πολλαπλές κατευθύνσεις. Μια πρακτική διάσταση της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας των ΕΔ αφορά αναμφίβολα στη χρήση των παραπάνω ακινήτων ως κατοικιών για τα μετατιθέμενα στελέχη, δεδομένου και της μεγάλης δυσκολίας για την εύρεση κατοικίας που αντιμετωπίζουν. Είμαι σε θέση να σας πω ότι έχουμε ήδη διαμορφώσει μια ρεαλιστική εικόνα και σύντομα, σε συνεργασία με τα Γενικά Επιτελεία, θα εντοπίσουμε εκείνα τα ακίνητα που, μέσω σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων, θα μπορούν να αξιοποιηθούν για την κατασκευή σύγχρονων κατοικιών. Ένας δεύτερος τρόπος αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας των ΕΔ έχει αναμφίβολα κοινωνικό χαρακτήρα. Εμβληματικό παράδειγμα αποτελεί το πρώην «Στρατόπεδο Καρατάσιου» στη Θεσσαλονίκη. Συνεργαζόμαστε με το Υπουργείο Υγείας για την παραχώρησή του με στόχο την κατασκευή ενός υπερσύγχρονου ογκολογικού νοσοκομείου. Ένας τρίτος τρόπος αξιοποίησής της ακίνητης περιουσίας έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα, μέσω της μίσθωσης ακινήτων με ανταποδοτικά και οικονομικά οφέλη για τα Ταμεία των Ενόπλων Δυνάμεων και τα μέλη τους. Ως προς αυτόν τον τρόπο αξιοποίησης, σχεδιάζουμε να τον συστηματοποιήσουμε και να τον εκσυγχρονίσουμε, συμπεριλαμβάνοντας θεσμικά όλα τα σύγχρονα διαθέσιμα εργαλεία αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας.
Στην πρόσφατη ομιλία που πραγματοποιήσατε στους σπουδαστές της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων αναφερθήκατε στην ανάγκη αναβάθμισης της εκπαιδευτικής πολιτικής των ΑΣΕΙ. Σε τι πιστεύετε ότι υστερούν σε σχέση με αντίστοιχα ΑΣΕΙ.
Δεν θα έλεγα ότι υστερούν, το αντίθετο. Οι επαγγελματικές προδιαγραφές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει, ωστόσο, να επανασχεδιάζονται διαρκώς με τέτοιο τρόπο, ώστε τα στελέχη να μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες προκλήσεις ασφαλείας. Ο Έλληνας αξιωματικός απαιτείται σήμερα να είναι μαχητής, επιτελής, επιστήμονας και ηγέτης. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να έχει αποκτήσει και δεξιότητες διπλωμάτη, ικανού να ασκεί αμυντική διπλωματία, αποκωδικοποιώντας τα μηνύματα του διεθνούς περιβάλλοντος και ενσωματώνοντάς τα στον επιχειρησιακό σχεδιασμό. Γι αυτό και προχωρούμε σε μια σειρά από σημαντικές αλλαγές στην οργάνωση και λειτουργία των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Βασικοί άξονες σε αυτή την κατεύθυνση θα είναι ο πολλαπλασιασμός των παρεχόμενων δυνατοτήτων για συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα, η απλούστευση της ίδρυσης νέων μεταπτυχιακών προγραμμάτων καθώς και η δυνατότητα ίδρυσης αυτόνομων διδακτορικών προγραμμάτων. Αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις, ανάλογα με τις ανάγκες σχεδιάζουμε και για άλλες Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως η Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων, η Σχολή Εθνικής Άμυνας και οι Σχολές Υπαξιωματικών. Τέλος, σημαντική παράμετρος, στο πλαίσιο μιας ολιστικής προσέγγισης στην εκπαιδευτική πολιτική των Ενόπλων Δυνάμεων, αποτελεί και η αξιοποίηση της στρατιωτικής θητείας για την κατάρτιση και απόκτηση δεξιοτήτων από τους στρατευσίμους, μέσω του προγράμματος «Θητεία -Ευκαιρία» που βρίσκεται ήδη σε διαδικασία σχεδιασμού.