Οι παγκόσμιοι στρατοί κατασκευάζουν, αναπτύσσουν και χειρίζονται ολοένα και περισσότερο μη επανδρωμένα οχήματα εδάφους ή UGV. Ο Mykhalio Fedorov, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ουκρανίας για τις Καινοτομίες, έγραψε σχετικά Κελάδημα ότι, «Πιστεύω ότι τα επίγεια ρομποτικά συστήματα θα γίνουν η επόμενη αλλαγή παιχνιδιού σε αυτόν τον πόλεμο, όπως και τα drones».
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει το QinetiQ Ρομπότ εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών εδώ και χρόνια και ο στρατός των ΗΠΑ αναπτύσσεται ρομποτικά οχήματα μάχης ως μέρος του προγράμματος μάχης οχημάτων επόμενης γενιάς. Η Εσθονία, η Γερμανία, το Ισραήλ, η Νορβηγία, η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα, η Τουρκία και τα ΗΑΕ κατασκευάζουν επίσης UGV.
Όπως τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα ή τα UAV, τα συστήματα UGV κυμαίνονται ευρέως σε μέγεθος και αποστολή από το Bettle N-UGV της MacroUSA που ζυγίζει μόνο 1 κιλό έως το RCV-Heavy 30 τόνων με πυροβόλο 50 χλστ. Οι αποστολές ποικίλλουν εξίσου ευρέως: τα UGV μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αναγνώριση, επιμελητεία, ιατρική εκκένωση, εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών, αντιαρματικό πόλεμο, κατά της πρόσβασης / άρνησης περιοχής και άλλα.
Το ευρύ φάσμα των UGV σημαίνει ότι μια άμυνα που ταιριάζει σε όλους είναι απίθανο να είναι επιτυχής, αλλά υπάρχουν μερικές σαφείς επιλογές.
— Μπλοκάρισμα: Όπως τα UAV, τα UGV βασίζονται συνήθως σε εξωτερικά σήματα για την παροχή εντολής και ελέγχου για λειτουργίες. Εμπορικά UGV μπορεί να λειτουργεί στις ίδιες συχνότητες με εμπορικά UAV (π.χ. 2,4 GHz), επομένως τα ίδια στοιχεία ηλεκτρονικού πολέμου που χρησιμοποιούνται εναντίον εμπορικών UAV μπορεί να λειτουργούν εναντίον εμπορικών UGV. Αλλά τα εμπορικά και στρατιωτικά UGV είναι πιθανό να ευνοήσουν ζώνες χαμηλότερης συχνότητας (κάτω από 1 GHz) που διαπερνούν καλύτερα τα εμπόδια.
Αυτό είναι επειδή Λειτουργίες UGV είναι πιθανό να συναντήσουν σημαντικά περισσότερα εμπόδια που εμποδίζουν τη διάδοση του σήματος σε σύγκριση με ένα UAV που πετά στον κενό αέρα. Κατά τη διάρκεια ενός Παιχνίδι πολέμου 2020 που διεξήχθη από τη RAND, η απαίτηση να διατηρηθεί η απρόσκοπτη, απρόσκοπτη επικοινωνία οπτικής επαφής με τα τηλεχειριζόμενα UGV «επέβαλε περιορισμούς στις δυνάμεις του Blue, επιβραδύνοντας τον ρυθμό και περιπλέκοντας τη διαχείριση της προέλασης του Blue. Η αποτελεσματική χρήση του μπλοκαρίσματος από το κόκκινο ουσιαστικά περιορισμένη Η ικανότητα του Blue να χρησιμοποιεί αυτά τα οχήματα». (Η έμφαση δόθηκε)
— Όπλα κατά των οχημάτων: Τα UGV συχνά δεν έχουν περιορισμένη θωράκιση, καθιστώντας τα ευάλωτα σε ελαφρά όπλα κατά οχημάτων και πιθανώς φορητά όπλα. Για παράδειγμα, της Ουκρανίας Ratel S αποτελείται από μια αντιαρματική νάρκη ξηράς δεμένη πάνω σε ένα μικρό τηλεκατευθυνόμενο όχημα. Οι κανόνες εμπλοκής για τα UGV μπορεί επίσης να είναι πολύ πιο ανεκτικοί, επειδή η εμπλοκή UGV ενέχει ελάχιστο κίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή.
Το κύριο μέλημα είναι η πυροδότηση εκρηκτικών που θα μπορούσαν να βλάψουν κοντινούς ανθρώπους. Οι υπερασπιστές θα πρέπει επίσης να εξετάσουν το σχετικό κόστος των αμυντικών πυρομαχικών ενάντια στο ηττημένο σύστημα. Η χρήση ενός πυραύλου Javelin αξίας 78.000 δολαρίων εναντίον ενός τροποποιημένου εμπορικού UGV μπορεί να μην είναι βιώσιμη με την πάροδο του χρόνου, αλλά θα είχε νόημα έναντι ενός μεγάλου, ακριβού συστήματος όπως αυτό της Ρωσίας Uran-9.
— Απεργίες μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων: Οι υπερασπιστές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ρίψη βομβών ή UAV καμικάζι για να καταστρέψουν UGV, όπως Ουκρανία έχει κάνει κατά καιρούς. Τα UAV προσφέρουν το πλεονέκτημα ότι είναι σχετικά φθηνά και θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για την εύρεση και UGV. Καθώς τα UGV είναι συνήθως μικρότερα από τα ισοδύναμα επανδρωμένα οχήματα, είναι επίσης συχνά πιο δύσκολο να εντοπιστούν.
Ωστόσο, ένα UAV θα μπορούσε να αναζητήσει αυτόνομα μια περιοχή, ίσως χρησιμοποιώντας αισθητήρες εξοπλισμένους με μηχανική όραση για να ανιχνεύσει και να αναγνωρίσει απειλές UGV. Όταν η Ρωσία έστειλε μια διμοιρία των πέντε ή έξι UGV εξοπλισμένα με εκτοξευτές χειροβομβίδων AGS-17 33 ιντσών εναντίον ουκρανικών θέσεων τον Μάρτιο του 2024, τα ουκρανικά UAV κατέστρεψαν τουλάχιστον δύο από αυτά.
— Φυσικά εμπόδια: Τα UGV περιορίζονται στο έδαφος, επομένως τα εμπόδια εδάφους που περιορίζουν την πρόσβαση των οχημάτων είναι χρήσιμα για την άμυνα έναντι των UGV. Τα αντιαρματικά τσιμεντένια φράγματα («δόντια του δράκου»), οι κολώνες, οι φράχτες και οι πύλες κατά του κριαριού θα μπορούσαν να είναι όλα χρήσιμα. Ωστόσο, ο τύπος και η απόσταση μεταξύ των φραγμών πρέπει να ευθυγραμμιστεί με την απειλή UGV, επειδή τα μικρά UGV θα μπορούσαν να γλιστρήσουν μεταξύ φραγμάτων μεγάλης απόστασης.
Φυσικά, το να έχεις επιλογές δεν αρκεί. Οι υπερασπιστές πρέπει να προσδιορίσουν ποιος λειτουργεί καλύτερα και ποιος είναι πιο κατάλληλος για το περιβάλλον τους. Βραχυπρόθεσμα, το μπλοκάρισμα φαίνεται μια εξαιρετικά αποτελεσματική προσέγγιση, επειδή ο εξοπλισμός ηλεκτρονικού πολέμου που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση των UAV μπορεί να εφαρμοστεί εύκολα σε UGV. Αλλά καθώς τα μη επανδρωμένα συστήματα γίνονται πιο αυτόνομα, το μπλοκάρισμα θα είναι λιγότερο αποτελεσματικό και οι άμυνες θα πρέπει να δίνουν έμφαση σε άλλες προσεγγίσεις.
Η περιορισμένη θωράκιση των UGV υποδηλώνει ότι η εξάσκηση και η εκπαίδευση με τη χρήση ελαφρών όπλων κατά του οχήματος και φορητών όπλων θα μπορούσαν να είναι αρκετά πολύτιμες. Τα φυσικά εμπόδια για την υπεράσπιση των τοποθεσιών επισκευής φαίνονται επίσης λογικά, αν και μπορεί να απαιτούν κάποια ελαφριά αναδιάταξη για να διασφαλιστεί ότι μπορούν να προστατεύονται από μικρότερα οχήματα. Οι υπερασπιστές θα πρέπει επίσης να μοντελοποιήσουν, να προσομοιώσουν, να πολεμήσουν και να πραγματοποιήσουν ασκήσεις με ζωντανά πυρά για να προσδιορίσουν ποιες προσεγγίσεις φαίνονται πιο αποτελεσματικές και ποιες αντισταθμίσεις υπάρχουν.
Ο Zachary Kallenborn είναι ο επικεφαλής ερευνητής στο Καθρέπτης ΗΠΑ, μια συμβουλευτική και επενδυτική εταιρεία UAS and counter-UAS. Είναι επίσης συνδεδεμένος με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, τη Σχολή Πολιτικής και Διακυβέρνησης Schar, το Εθνικό Ινστιτούτο Μελετών Αποτροπής και την Εθνική Κοινοπραξία για τη Μελέτη της Τρομοκρατίας και τις Αντιδράσεις στην Τρομοκρατία. Η εκτεταμένη έρευνα, η συγγραφή και η ανάλυσή του για τον πόλεμο με drone, τα όπλα μαζικής καταστροφής, την τρομοκρατία και τον υπαρξιακό κίνδυνο έχει λάβει παγκόσμια ειδησεογραφική κάλυψη και επηρέασε ένα ευρύ φάσμα κρατικών, ομοσπονδιακών και παγκόσμιων πολιτικών και στρατηγικών ασφάλειας.